W dniach 1 – 2.03.2019r. pani Ewa Gasparewicz, opiekun Młodzieżowej Rady Bursy, i przedstawiciele samorządu: Weronika Leosz, Karol Czerwiec oraz Patryk Bąk, uczestniczyli w konferencji w Internacie ZSOiZ w Mońkach zorganizowanej przez CEN w Białymstoku oraz Towarzystwo Internatów i Burs. Konferencja skierowana była do wychowawców, kierowników i przedstawicieli młodzieżowych rad internatów i burs a temat brzmiał: „Wolontariat jako jedna z form organizacji czasu wolnego wychowanków internatów i burs szkolnych”.
Otwarcia konferencji dokonała Kierownik Internatu pani Dorota Filewicz która powitała zaproszonych gości i wspólnie z Dyrektorem ZSOiZ panem Krzysztofem Falkowskim zaprezentowali zarówno szkołę jak i internat. W dalszej części pani Ewa Górska, Prezes Towarzystwa Internatów i Burs przedstawiła „Rolę internatów i burs w kształtowaniu postaw prospołecznych i obywatelskich młodzieży”. Natomiast pani Anna Porębska, Prezes Fundacji na rzecz Rozwoju Powiatu Monieckiego, bazując na własnym przykładzie opowiedziała o wolontariacie w środowisku lokalnym. Jej świadectwo pozostanie nam na długo w pamięci.
Po części oficjalnej przyszedł czas na prezentacje multimedialne młodzieży. Każda placówka miała okazję zaprezentować własne działania wolontaryjne, co wzbudzało ogromną radość i podziw wszystkich uczestników. Tak wiele dobra wspólnie czynimy…
Po wprowadzeniu w tematykę konferencji młodzież udała się na zajęcia na temat „Sprawdź czy jesteś kreatywnym wolontariuszem” prowadzone przez wychowawczynie z Internatu ZSOiZ w Mońkach oraz zajęcia plastyczne. Wieczorem, w ramach zajęć integracyjnych wychowankowie wraz z wychowawcami wzięli udział w drużynowej grze towarzyskiej Kalambury. Trzeba przyznać, że dla większości osób było to nie lada wyzwanie ale jakże radosne i łączące pokolenia J
Po krótkiej nocy nastał kolejny dzień, który rozpoczęliśmy od śniadania i dużego kubka kawy. Naładowani pozytywną energią pracowaliśmy intensywnie na warsztatach pt. „Razem możemy więcej. Planowanie i organizacja pracy wolontariatu w internacie”.
Czas konferencji był dobrze spędzonym czasem. Takie chwile są świetną okazją do wymiany doświadczeń, nawiązywania nowych relacji i refleksji. Wierzę, że to, co wysyłamy w świat, wróci do nas prędzej czy później. Trzeba pamiętać, że bezinteresowna pomoc drugiej osobie to najlepsza nauka drugiego człowieka, nauka człowieczeństwa. To też nauka udzielania pomocy i proszenia o nią. Choroba, bieda, ograniczenia – nie są wstydliwymi sprawami. To część życia i trzeba pamiętać, że w każdej chwili mogą one dotknąć każdego.
Pomagając bezinteresownie, sprawiamy, że świat, w którym żyjemy, staje się bardziej ludzki, przyjazny. Nie jest bezdusznym miejscem, gdzie rządzi tylko pieniądz. Nawet najmniejsza pomoc jest cegiełką, która buduje go i czyni lepszym…
Ewa Gasparewicz
